Κεφάλαιο Πρώτον

1 ᾽ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, τὴν ὁποίαν ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ὁ Θεός,
διὰ νὰ δείξῃ εἰς τοὺς δούλους αὑτοῦ ὅσα πρέπει νὰ γείνωσι ταχέως·
καὶ ἐφανέρωσεν αὐτὰ ἀποστείλας διὰ τοῦ ἀγγέλου αὑτοῦ εἰς τὸν δοῦλον
αὑτοῦ ᾽Ιωάννην· 2 ὅστις ἐμαρτύρησε τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, καὶ ταὴν
μαρτυρίαν τοῦ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, καὶ ὅσα εἶδε.

3 Μακάριος ὁ ἀναγινώσκων, καὶ οἱ ἀκούοντες τοὺς λόγους τῆς προφητείας,
καὶ φυλάττοντες τὰ γεγραμμένα ἐν αὐτῇ· διότι ὁ καιρὸς εἶναι πλησίον.
4 ῾Ο ᾽Ιωάννης πρὸς τὰς ἑπτὰ ἐκκλησίας τὰς ἐν τῇ ᾽Ασίᾳ· χάρις ὑμῖν καὶ
εἰρήνη ἀπὸ τοῦ ὁ ῎Ων καὶ ὁ ῏Ην καὶ ὁ ᾽Ερχόμενος· καὶ ἀπὸ τῶν ἑπτὰ
πνευμάτων τὰ ὁποῖα εἶναι ἐνώπιον τοῦ θρόνου αὐτοῦ·

5 καὶ ἀπὸ τοῦ ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, ὅστις εἶναι ὁ μάρτυς ὁ πιστός, ὁ πρωτότοκος
ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ὁ ἄρχων τῶν βασιλέων τῆς γῆς· εἰς τὸν ἀγαπήσαντα
ἡμᾶς, καὶ λούσαντα ἡμᾶς ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν μὲ τὸ αἷμα αὑτοῦ,
6 καὶ ὅστις ἔκαμεν ἡμᾶς βασιλεῖς, καὶ ἱερεῖς εἰς τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα
αὑτοῦ· εἰς αὐτὸν εἴη ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
᾽Αμήν.

7 ᾽Ιδού, ἔρχεται μετὰ τῶν νεφελῶν, καὶ θέλει ἰδεῖ αὐτὸν πᾶς ὀφθαλμὸς,
καὶ ἐκεῖνοι οἵτινες ἐξεκέντησαν αὐτόν· καὶ θέλουσι θρηνήσει ἐπ᾽ αὐτὸν
πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς· ναί, ἀμήν.
8 ᾽Εγὼ εἶμαι τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἀρχὴ καὶ τέλος, λέγει ὁ Κύριος, ὁ ῎Ων καὶ
ὁ ῏Ην καὶ ὁ ᾽Ερχόμενος, ὁ Παντοκράτωρ.

9 ᾽Εγὼ ὁ ᾽Ιωάννης, ὁ καὶ ἀδελφὸς σας, καὶ συγκοινωνὸς εἰς τὴν θλίψιν καὶ
εἰς τὴν βασιλείαν καὶ τὴν ὑπομονὴν τοῦ ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, ἤμην ἐν τῇ νήσῳ
τῇ καλουμένῃ Πάτμῳ, διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, καὶ διὰ τὴν μαρτυρίαν τοῦ
᾽Ιησοῦ Χριστοῦ. 10 Κατὰ τήν Κυριακὴν ἡμέραν ἦλθον εἰς ἔκστασιν πνευματικήν·
καὶ ἤκουσα ὀπίσω μου φωνὴν μεγάλην ὡς σάλπιγγος, 11 ἥτις ἔλεγεν,
᾽Εγὼ εἶμαι τὸ Α καὶ τὸ Ω, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος· καί, ῞Ο,τι βλέπεις,
γράψον εἰς βιβλίον, καὶ πέμψον εἰς τὰς ἑπτὰ ἐκκλησίας τὰς ἐν τῇ ᾽Ασίᾳ, εἰς
῎Εφεσον, καὶ εἰς Σμύρνην, καὶ εἰς Πέργαμον, καὶ εἰς Θυάτειρα, καὶ εἰς
Σάρδεις, καὶ εἰς Φιλαδέλφειαν, καὶ εἰς Λαοδίκειαν.

12 Καὶ ἐστράφην νὰ ἴδω τὴν φωνήν ἥτις ἐλάλησε μετ᾽ ἐμοῦ· καὶ στραφεὶς εἶδον
ἑπτὰ λυχνίας, 13 καὶ ἐν μέσῳ τῶν ἑπτὰ λυχνιῶν εἶδον ἕνα ὅμοιον μὲ υἱὸν
ἀνθρώπου, ἐνδεδυμένον ποδήρη χιτῶνα, καὶ περιεζωσμένον πλησίον τῶν μαστῶν
ζώνην χρυσῆν· 14 ἡ δὲ κεφαλὴ αὐτοῦ καὶ αἱ τρίχες ἦσαν λευκαὶ ὡς μαλλίον
λευκόν, ὡς χιών· καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡς φλὸξ πυρός· 15 καὶ οἱ πόδες
αὐτοῦ ὅμοιοι μὲ χαλκολίβανον, ὡς ἐν καμίνῳ πεπυρω­μένοι· καὶ ἡ φωνὴ αὐτoῦ
ὡς φωνὴ ὑδάτων πολλῶν. 16 Καὶ εἶχεν ἐν τῇ δεξιᾷ αὑτοῦ χειρὶ ἑπτὰ ἀστέρας·
καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ἐξήρχετο ῥομφαία δίστομος ὀξεῖα· καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ
ἔλαμπεν ὡς ὁ ἥλιος λάμπει ἐν τῇ δυνάμει αὑτοῦ.

17 Καὶ ὅτε εἶδον αὐτόν, ἔπεσα πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ ὡς νεκρός· καὶ ἐπέθηκε
τὴν δεξιὰν αὑτοῦ χεῖρα ἐπ᾽ ἐμέ, λέγων μοι, Μὴ φοβοῦ· ἐγὼ εἶμαι ὁ πρῶτος καὶ
ὁ ἔσχατος, 18 καὶ ὁ ζῶν, καὶ ἔγεινα νεκρός· καὶ ἰδού, εἶμαι ζῶν εἰς τοὺς αἰῶνας
τῶν αἰώνων· ἀμήν· καὶ ἔχω τὰ κλειδία τοῦ ᾅδου καὶ τοῦ θανάτου. 19 Γράψον ὅσα
εἶδες, καὶ ὅσα εἶναι, καὶ ὅσα μέλλουσι νὰ γείνωσι μετὰ ταῦτα· 20 τὸ μυστήριον
τῶν ἑπτὰ ἀστέρων τοὺς ὁποίους εἶδες ἐν τῇ δεξιᾷ μου, καὶ τὰς ἑπτὰ λυχνίας τὰς
χρυσᾶς. Οἱ ἑπτὰ ἀστέρες εἶναι οἱ ἄγγελοι τῶν ἑπτὰ ἐκκλησιῶν· καὶ αἱ ἑπτὰ λυχνίαι
τὰς ὁποίας εἶδες, εἶναι αἱ ἑπτὰ ἐκκλησίαι.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟΝ